Kağıt Toplayıcıların Derdini Dinleyen Avcilar Escort Yazı Ekibi

İstanbul Avcılar’a gelirken hepsinin farklı bir hayali vardı. Avcilar escort yazı ekibi sizin için araştırdı.. Beklediğinizi buldunuz mu diye sorduğumuzda hepsinin verdiği cevap aynıydı hayır çoğu Adana’da büyümüş sonra İstanbul Avcılar’a ayak basmıştı.

Nerelisin? dediğimizde hepsi Mardin’liyim dedi. Giyim kuşamları hiç de fena değildi Şaban lakaplı arkadaşları konuşuyordu.

Tophane’deyiz.. Tophane parkının arka kısmında Beyoğlu’nun bu unutulmuş bölümündeki kağıt depolarına gidiyoruz sayısı altıyı bulan her kağıt deposunda altı yedi kişi bir maişet kavgası veriyor.

Kapısını çaldığımız ilk depoda karşımıza daha önce menejerlik yapmış yani Avcılar escort çalıştırmış bir arkadaş çıkıyor karşımıza ve konuşmak istemiyor, bize söyleyeceği hiçbir şey yokmuş.. Biz ikna etmeye çalışırken başındaki rengi solmuş şapkayla içeri giren ağabeyi yardımcı olabileceğini söylüyor.

Ancak onun çalıştığı depoya gitmeliymişiz. .

Derd Dinleyen Avcilar Escort Yazı Ekibi

Avcılar escort bayan çalıştırmış çocuğun abisi önde biz arkada Tophane’nin arka sokaklarında yürüyoruz sokaklara yoksul bir sessizlik hakim. Büyük, camlı bir kapının önünde duruyoruz: buyur, diyor kağıt deposuna giriyoruz.

İçeride daha önce hiç karşılaşmadığımız rutubetle toz karışımı rahatsız edici bir koku var. Sağda solda paketlenmiş mallar rastgele istiflenmiş. Duvarlar kireçle boyanmış hemen ileride bir masa, muhtemelen çöpten çıkmış.

Masanın etrafında her biri farklı türde beş sandalye ve biraz sonra adını öğrendiğimiz adam sanki geldiğimizi haber almış da bizi bekliyormuş gibi masanın başına oturmuş bizi izliyordu. Onların sıkıntılarını hayatlarını yazmak olduğunu söylediğimizde şaşırıyorlardı.

Onlara hayat gailesi içinde böyle sorular sorulmuyormuş. İstanbul’un insanı onlara yabani gözüyle bakıyormuş her şeye rağmen seviyorlar insanları, bir de taksiciler küfür etmeseler! Gariptir ama taksicilerle araları pek de iyi değildi. Bunu İstanbul’da çok sayıda taksici olmasına bağlıyorlardı.

Her şeye rağmen hayata gülerek bakıyorlar; Zorluk çoktu ama anlayan sadece beraber yatıp kalktıkları arkadaşlarıydı. Daha önce Adana’da da bu işi yapıyorlarmış. Yani kullanılmaz deyip çöpe attığımız eşyayı, kağıt ve plastik gibi geri dönüştürülebilen maddeleri toplayarak oraya buraya satıyorlar..

Avcılar Escort Bayan

Adana Belediyesi izin vermiyormuş çöpü karıştırmalarına. Onlar da taşı toprağı altın olan İstanbul’umuza gelmişler. İstanbul’da belediyeyle sorun yaşamıyorlarmış. Günde 6 – 7 milyon lira arasında kazanıyorlar. Bu parayı kazanmak için sabahtan akşama kadar gördüğümüz o koca arabaları çekiyorlar. Bir yokuştan diğerine tırmanıyorlar.

Çöplerin arasından çıkan kimi değerli eşyayı sattıkları zaman para kazanabildiklerini söylüyorlar. En büyük sıkıntıları dolara endeksli sattıkları kağıt, plastik, vb..

Ne kadar garip değil mi. Bilgisayar, cep telefonu, TV gibi aletleri alırken hayatımızı etkileyen dolar, çöpe attığımız maddelerin geri dönüşümünü bile etkiler hale gelmiş. Doların fiyatı düştüğü zaman onlar da çöplerden topladıkları kâğıdın, plastiğin fiyatını düşürmek zorunda kalıyorlar. Çünkü yurt dışından gelen geri dönüşümlü mallarla rekabet etmek zorundalar.

Biz depoda otururken içeri giren bu bölgenin öteki çöp toplayıcıları hayat pahalılığı ye taksicilerden şikayet ediyorlar. Hepsi bir ağızdan konuşuyor sanki. Zaman ilerledikçe sohbetimiz koyulaşıyordu. İçeri girenlerden biri, bir çay demleyin de içelim, dedi çay demlenirken sohbet daha bir koyulaştı.

Şuan elimizdeki malı satmıyoruz. Düşük fiyattan alıyorlar dışarıdan gelen malı tercih ediyor adamlar. Dolar düşünce o daha ucuza geliyor, diyor..

Bugün 24 yaşında. İlkokula giderken başlamış kağıt toplamaya. Matematik için bitirdim ilkokulu derken yere dönüyor, yüzünde söyleyemedikleri.. Daha 10 yaşındayken bakmak zorunda olduğu insanlara halen bakıyoruz. Bu arada çay demlenmişti konuşmaya devam ediyordu.

Çöplerden tahmin edemeyeceğimiz şeyler çıktığını söylüyor. Altınlar, paralar, cinsel oyuncaklar, hatta ölü bebekler. Bir anlamda ülke ekonomisine katkıda bulunan, ekmeğini taştan çıkaran bu insanlar en çok bu koca şehirde bir karınca kadar değerlerinin olduğundan yakınıyorlar.

Çektiğimiz arabalarda 200 250 kilo yük oluyor. Bir yokuştan çıkarken arabaların ne kadar ağır olduğunu tahmin edin.

Arkamızdan gelen araçlar bize korna çalıyor, bazıları küfür bile ediyor. Halbuki biz girebilecek bir ara bulsak zaten yol veririz onlara. Neden bizi anlayamadıklarını anlayamıyorum.

Bardaklarımızdaki çaylar tükendi. Herkesin bardağına çay dolduruldu, ancak benim bardağım boş. Tadı damağımda kalmıştı çayın, ikinci bardağı da istedim. Ben bir bardak çay daha alabilir miyim? dedim, cümlemin bitmesiyle Yusuf ayağa fırladı, ağabey helal olsun. Sen bizden tiksinmiyorsun, diye bağırdı. Çok şaşırmıştım. Bir bardak çay içtim ve bunun için sevindiler. Toplumun kendilerini dışlamasından bunalmışlardı.

Buraya gelen insanların tiksinip çay içmediğini söylüyorlardı. Bazen onlar kağıt toplarken yanlarından geçen insanlar burunlarını tıkayarak geçiyorlarmış. Bunun ne kadar onur kırıcı bir şey olduğunu bilemezsin ağabey.

Biz temizliğimize dikkat etmek zorundayız. Aksi halde bu işi yapamayız. Sağlıklı olmak zorundayız. İstediğim ikinci bardak çayın böyle bir patlamaya yol açacağını bilemezdim. Ama onların mutlu olduğunu görmek keyif vericiydi ya bir o kadar da üzücüydü.

Birden içeriye saçını sarıya boyamış, modern giyimli genç ama görünümü genç olmayan biri girdi, elinde boş bilgisayar kartuşları vardı. Haşim yerinden kalkıp gelen kişiyle ilgilenmeye başladı. İçeri giren Sarı Kafa hemen sohbetimize dahil oldu.

Gerçek adını söylemek istemiyordu. O da kağıt toplayarak sürdürüyordu hayatını. Ama hiç kağıtçıya benzemiyordu.

Taksim’de kızlar beni görüp laf atıyorlar, tanışmak istiyorlar. Aynı kızlar beni çöpleri karıştırırken görünce şaşırıyorlar. Bunun bir geçim yolu olduğunu anlayamıyorlar.

Öfkeliydi. İstanbul’a üç arkadaşımla beraber geldim. 1989 yılında gelmiştik. Diğer arkadaşlarımın ikisi Beyoğlu’nda ibnelik yapıyor. Onlar bu yolu seçtiler ben bu yolu, onlarla halen görüşüyorum. Ben namusumla yaşadım. 24 yaşındayım, iki çocuğum var. İkizler, ben daha yüzlerini bile göremedim. Yanlarına gitmek için yeterli param yok…

Avcılar Escort | Escort Avcılar | İlan ve Tanıtım Platformu Yazı Ekibi Sunar..!